nie zwracać uwagi na

См. также в других словарях:

• nie widzieć [nie patrzeć] dalej (niż koniec) swego nosa — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być egoistą, nie zwracać uwagi na innych, troszczyć się tylko o siebie i rodzinę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ludzie nie widzą dalej swego nosa i dlatego miasteczko jest brzydkie i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwracać – zwrócić uwagę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zainteresować, zająć się kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwrócił uwagę na nią dopiero wtedy, gdy zmieniła fryzurę. Nie zwracał uwagi na docinki kolegów. Zwróć uwagę na dziecko, żeby mu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nic sobie nie robić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś, z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważyć kogoś, coś, nie zwracać na kogoś, na coś uwagi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic sobie nie robił z próśb matki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… …   Słownik języka polskiego

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• puszczać – puścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}mimo uszu {{/stl 13}}{{stl 7}} nie słuchać czegoś, nie zwracać uwagi na coś lub ignorować to, co ktoś mówi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego uwagi puścił mimo uszu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

• ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… …   Słownik języka polskiego

• lekceważyć — ndk VIb, lekceważyćżę, lekceważyćżysz, lekceważyćważ, lekceważyćżył, lekceważyćżony «traktować kogoś lub coś pogardliwie, bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić, nie zwracać uwagi na kogoś lub coś, nie przywiązywać wagi do czegoś; bagatelizować» …   Słownik języka polskiego

• dąs — m IV, D. u, Ms. dąssie; lm M. y zwykle w lm «zachowanie się znamionujące niezadowolenie, mniej lub więcej szczery gniew; grymasy, kaprysy, fochy» Dziecięce, dziewczęce, panieńskie dąsy. Nie zwracać uwagi na czyje dąsy. Powód do dąsów …   Słownik języka polskiego

• nieporadność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. nieporadnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejętność poradzenia sobie z czymś; niezaradność; także wynik nieumiejętnego posługiwania się czymś (np. danym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień